Het is al een tijd geleden dat ik Triviant heb gespeeld. Ik zeg overigens Triviant en geen Trivial Pursuit en ook Monopoly spreek ik op zijn Nederlands uit, monopóóólie. Maar zo’n 10 jaar geleden waren mijn broer en ik onverslaanbaar. Als we tegen elkaar speelden, wonnen we om en om. Mensen vroegen ons vaak hoe wij al die dingen wisten. “Uit de Donald Duck,” antwoordden we dan. Nu is dat niet helemaal waar. Ook Suske en Wiske was een belangrijke bron van kennis. En eerlijk gezegd zal televisiekijken ook veel geholpen hebben. Dat klinkt alleen allemaal niet zo leuk als “Uit de Donald Duck”.
Legenden en geschiedenis
In de avonturen die Donald en zijn neefjes beleven, komen allerlei legenden en geschiedkundige feiten voor. Zo las ik onlangs een verhaal over de ontdekking van Amerika, waar alle verschillende theorieën aan bod kwamen. Van Columbus tot en met de Noormannen en Egyptenaren. En natuurlijk zijn er ontmoetingen met legendarische figuren en monsters, zoals Zombies, Het Monster van Loch Ness of de Verschrikkelijke Sneeuwman. Ongemerkt pik je als lezer een heleboel kennis op. Goed voor de algemene ontwikkeling!
Voor volwassenen
Het leuke van de Donald Duck is dat het blad voor alle leeftijden echt grappig is. Lees als volwassene vooral ook de boektitels die er in boekenkasten staan. Een mooie vond ik: De ontdekking van de zevende zemel, door Harry Muesli. En zo zijn er veel meer. Daarnaast zorgen de makers er ook voor dat ze allerlei ouderwetse woorden gebruiken, zoals dekselse vlegel. Dat is weer goed voor de taalontwikkeling van kinderen. Over taal gesproken, lees ook dit leuke artikel uit Trouw over de taal van Donald Duck. Ik heb het plaatje hieronder even gekopieerd; het is een mooi voorbeeld van de gelaagdheid die in de verhalen zit. Voortaan weet je wat je moet zeggen als mensen je gek aankijken omdat je de Donald Duck pakt bij de chinees: “Ik werk aan mijn algemene ontwikkeling en taalvaardigheid.”
(het copyright ligt natuurlijk bij Donald Duck)