Mijn broer verandert graag de volgorde van letters in woorden. Karma wordt kraam, platenspeler wordt spletenpaler en zo nog een hele reeks. Het vervelende is dat dit soort dingen als ze eenmaal in mijn hoofd zitten, er niet uit gaan. Als ik in de supermarkt wil zelf-scannen, sommeert het scherm mij om de scanner die oplicht te pakken. Dat hoop ik niet, denk ik er dan altijd bij. Soms zijn het niet eens grapjes. Als ik pitloze druiven lees, denk ik altijd aan de bakker uit mijn kindertijd, bakker Pitlo. Dus denk ik dan Pitlo z’n druiven. Niet eens grappig, maar voorgoed verankerd in mijn hoofd.
Grondverzet
Het kan nog erger. We wilden ooit een boom laten kappen en wat aan de tuin laten doen. Ik vond op Marktplaats iemand die aarde en zand kon regelen. Hij kwam voorrijden in zijn vrachtwagen. Toen we bespraken wat de mogelijkheden waren zei hij: Ja, dan kom je in het grondverzet. Dat stomme zinnetje – of soms alleen het woord grondverzet – zeurt nu al een jaar of drie heel hardnekkig door mijn hoofd. Vaak als ik iets in de tuin doe. Pak ik de grasmaaier: grondverzet. Gooi ik even iets in de container: grondverzet. En soms zelfs uit het niets, bijvoorbeeld als ik nieuw papier in de printer doe: grondverzet.
Wat doe je ertegen?
Ik heb weleens gelezen dat een liedje in je hoofd blijft zitten als je alleen maar een fragment ervan hoort. En dat de remedie dan is om het liedje helemaal te horen. Maar hoe doe ik dat dan híermee? Moet ik de man alsnog in mijn tuin wat grond laten verzetten? Ik heb geen idee. En dat met die liedjes weet ik ook niet zeker. Als je hier nu leest : It’s the final countdown… Alsjeblieft, mijn geschenk aan jou voor deze dag. Niet vergeten om het straks even te neuriën bij de koffieautomaat. Grondverzet.
Heb jij ook van die niet grappige taalgrapjes hardnekkig in je hoofd? Laat ze achter in de comments…: